Zakon kartuzów

1084    Święty Brunon wraz z sześcioma towarzyszami ustanawia pierwszy klasztor w Chartreuse koło Grenoble (Francja).

1090    Papież Urban II powołuje św. Brunona do Rzymu na swojego osobistego doradcę. Kilka miesięcy później Brunon otrzymuje pozwolenie na życie w samotności i ustanawia w Kalabrii (Włochy) drugi klasztor.

1101    Śmierć św. Brunona.

1122-1127 Guigo, piąty przeor klasztoru w Chartreuse spisuje zwyczaje wspólnoty (Consuetudines), które będą pierwszym kodeksem zakonnym klasztorów pragnących żyć, jak mnisi w Chartreuse.

1132    Lawina śnieżna niszczy pierwszy klasztor. Guigo buduje go na nowym, dzisiejszym miejscu.

1141    Po raz pierwszy zbiera się kapituła generalna, która od tego czasu ma największą władzę w zakonie.

Kartuzja Pleterje

1403    Miejscowy władca, graf Herman II Celski1, funduje Kartuzję Pleterje.

1406    Zakończenie budowy klasztoru.

1471    Podczas tureckiego napadu kartuzja ulega zniszczeniu, a po kilku latach zostaje odbudowana. Odnowiony klasztor wygląda jak forteca.

1593    Wysokie podatki nałożone na klasztor w czasie wojen z Turcją i wpływ protestantyzmu na życie zakonne, doprowadzają do materialnego i duchowego upadku kartuzji.

1595    W wyniku porozumienia między zakonem kartuzów i jezuitów, opuszczony klasztor przejmują jezuici z Lublany.

1596    Decyzję przekazania klasztoru potwierdza arcyksiążę Ferdynand II i papież Klemens VIII.

1773    Po kasacie zakonu jezuitów Pleterje staje się własnością państwa.

1839    Klasztor przechodzi w ręce prywatne.

1899    Zakon kartuzów odkupuje Pleterje. Rozpoczyna się budowa nowej kartuzji.

1904    Zakończenie prac nad odnową kartuzji. 3 listopada pleterski kościół zostaje poświęcony Maryi jako "Tronowi Trójcy Przenajświętszej".

1943    W trakcie zbrojnej napaści komunistycznych partyzantów płonie 17 cel.